facilitator: Nanna Nicole
“In het jaar dat mijn vader overleed, 2014, begon mijn reis binnen het sjamanisme werkelijk. Onbewust zat deze roep al veel eerder in mijn systeem, maar dat realiseerde ik mij pas veel later. Het begon met een foldertje over sjamanisme dat ik vond in mijn al jarenlange favoriete winkeltje in Den Haag: Hopi Navajo. Het foldertje deed per direct mijn hart sneller kloppen, inclusief zo’n gevoel in je buik. Je zou het bijna verliefdheid kunnen noemen. Ik dacht altijd dat dat alleen voor ‘speciale’ mensen was… Dat je je hier alleen maar mee bezig mocht houden wanneer je ‘daar’ vandaan kwam. Nu weet ik dat we op een bepaalde manier allemaal ‘daar’ vandaan komen, en dat sjamanisme een – heel krachtige en natuurlijke – manier is om ‘daar’ ook weer mee in contact te komen. 👣
Vanaf de eerste trancereis die ik maakte, werd er heel veel duidelijk. Of eigenlijk was er helemaal niks meer duidelijk. Het was vanalles en het was vooral veel. Het was herkenning, het was een niet-weten, een al-weten, het was intens, het was oud verdriet, het was chaos, het was prachtig, het was léven, het raakte mijn hart, letterlijk, want het deed ook pijn. Ik wist; hier gebeurt iets van betekenis. Hier gebeurt iets dat werkelijk iets met mij doet. Op zielsniveau. Hier gebeurt iets wat mij kan brengen waar ik moet zijn; bij mijn essentie, hetgeen waarom ik hier op deze aarde ben, bij mijn natuurlijke zijn. Een tweede basiscursus volgde na de eerste, want ik was – en ben – nog lang niet uitgekeken en uitgeleerd op deze reis. Een week in Frankrijk volgde, een prachtige, magische, intense jaartraining volgde en als kersje op de slagroomtaart; een allesomvattende Vision Quest. Ik heb mijzelf in het diepe gegooid, zogezegd binnenstebuiten laten keren, ontzettend veel ervaren en gevoeld. Een enorm proces waar ik ongelooflijk dankbaar voor ben.
Sjamanistische rituelen hebben bij mij veel innerlijke processen in een stroomversnelling gebracht. Soms dacht ik het allemaal even niet meer bij te kunnen houden. Nu weet ik dat ook dat klopt. Wat niet wil zeggen dat het allemaal altijd maar ‘leuk’ is en lekker makkelijk is geworden. Wel is er heel veel duidelijk geworden, soms zo helder dat ik het eigenlijk liever niet wilde zien. Sjamanisme heeft mij houvast gegeven, grond onder mijn voeten en de ruimte om mij – zeker ook als hoog sensitieve vrouw – in deze wereld beter staande te houden. Sterker vanuit harten- en zielskracht, in plaats van altijd maar doorgaan op wilskracht. Sterk in zachtheid en kwetsbaarheid.
Dit prachtige oer-oude ‘weten’ en de ervaringen die er bij horen deel ik graag met jou, op mijn manier. Ik neem je, in welke vorm dan ook, een stukje mee op jouw reis om (opnieuw) in verbinding te komen met jouw natuur, zodat je weer kunt gaan voelen waarom je hier bent gekomen, waar je staat in jouw leven en wat je te doen hebt. Om helderheid te krijgen waar jouw kracht ligt en waar jouw hart sneller van gaat kloppen. Of, althans, dat is mijn intentie. Uiteindelijk doe je het natuurlijk zelf. Het is niet altijd de makkelijkste weg, en in mijn beleving wel een prachtige weg. Een waarachtige weg.”
“In het jaar dat mijn vader overleed, 2014, begon mijn reis binnen het sjamanisme werkelijk. Onbewust zat deze roep al veel eerder in mijn systeem, maar dat realiseerde ik mij pas veel later. Het begon met een foldertje over sjamanisme dat ik vond in mijn al jarenlange favoriete winkeltje in Den Haag: Hopi Navajo. Het foldertje deed per direct mijn hart sneller kloppen, inclusief zo’n gevoel in je buik. Je zou het bijna verliefdheid kunnen noemen. Ik dacht altijd dat dat alleen voor ‘speciale’ mensen was… Dat je je hier alleen maar mee bezig mocht houden wanneer je ‘daar’ vandaan kwam. Nu weet ik dat we op een bepaalde manier allemaal ‘daar’ vandaan komen, en dat sjamanisme een – heel krachtige en natuurlijke – manier is om ‘daar’ ook weer mee in contact te komen. 👣
Vanaf de eerste trancereis die ik maakte, werd er heel veel duidelijk. Of eigenlijk was er helemaal niks meer duidelijk. Het was vanalles en het was vooral veel. Het was herkenning, het was een niet-weten, een al-weten, het was intens, het was oud verdriet, het was chaos, het was prachtig, het was léven, het raakte mijn hart, letterlijk, want het deed ook pijn. Ik wist; hier gebeurt iets van betekenis. Hier gebeurt iets dat werkelijk iets met mij doet. Op zielsniveau. Hier gebeurt iets wat mij kan brengen waar ik moet zijn; bij mijn essentie, hetgeen waarom ik hier op deze aarde ben, bij mijn natuurlijke zijn. Een tweede basiscursus volgde na de eerste, want ik was – en ben – nog lang niet uitgekeken en uitgeleerd op deze reis. Een week in Frankrijk volgde, een prachtige, magische, intense jaartraining volgde en als kersje op de slagroomtaart; een allesomvattende Vision Quest. Ik heb mijzelf in het diepe gegooid, zogezegd binnenstebuiten laten keren, ontzettend veel ervaren en gevoeld. Een enorm proces waar ik ongelooflijk dankbaar voor ben.
Sjamanistische rituelen hebben bij mij veel innerlijke processen in een stroomversnelling gebracht. Soms dacht ik het allemaal even niet meer bij te kunnen houden. Nu weet ik dat ook dat klopt. Wat niet wil zeggen dat het allemaal altijd maar ‘leuk’ is en lekker makkelijk is geworden. Wel is er heel veel duidelijk geworden, soms zo helder dat ik het eigenlijk liever niet wilde zien. Sjamanisme heeft mij houvast gegeven, grond onder mijn voeten en de ruimte om mij – zeker ook als hoog sensitieve vrouw – in deze wereld beter staande te houden. Sterker vanuit harten- en zielskracht, in plaats van altijd maar doorgaan op wilskracht. Sterk in zachtheid en kwetsbaarheid.
Dit prachtige oer-oude ‘weten’ en de ervaringen die er bij horen deel ik graag met jou, op mijn manier. Ik neem je, in welke vorm dan ook, een stukje mee op jouw reis om (opnieuw) in verbinding te komen met jouw natuur, zodat je weer kunt gaan voelen waarom je hier bent gekomen, waar je staat in jouw leven en wat je te doen hebt. Om helderheid te krijgen waar jouw kracht ligt en waar jouw hart sneller van gaat kloppen. Of, althans, dat is mijn intentie. Uiteindelijk doe je het natuurlijk zelf. Het is niet altijd de makkelijkste weg, en in mijn beleving wel een prachtige weg. Een waarachtige weg.”